80. ในจิตหนึ่ง มิใช่ทั้งพุทธะ และ ปวงสัตว์ ในจิตหนึ่งไม่มีคติทวินิยม
81. การแก้คติทวินิยมให้ชี้ตรงไปที่จิต และเนื้อหาอันแท้จริงดั้งเดิมของเราในฐานะความจริงแท้แล้วเป็นพุทธะอยู่แล้วทั้งหมด
82. เมื่อตัดความคิดปรุงแต่งก็เกิดญาณ
82. ความรู้สึกด้วยใจจริงนี้เท่านั้นเรียกว่า ธรรมะ เมื่อธรรมะถูกรู้อย่างประจักษ์เราย่อมพูดถึงพุทธะได้
83. โพธิ คือ ความไม่มีแห่งความคิดว่า มีอยู่ หรือ ไม่มีอยู่
84. เราไม่สามารถเป็นอะไรที่เราได้เป็นอยู่แล้วตลอดเวลาได้อีก เราสามารถเพียงแต่รู้ถึงภาวะดั้งเดิมของเราอย่างลึกซึ้งโดยประจักษ์เท่านั้น ซึ่งก่อนหน้านี้มันถูกบดบังด้วยเมฆแห่งมายา คือ อวิชชา
85. หยุด ความคิดปรุงแต่ง การแสวงหา ความรู้ในทางต่าง ๆ ดู เห็น แต่ไม่เป็น หยุดกระแสความคิดปรุงแต่งได้ทุกอย่างก็ไร้ซึ่งความผิดใด ๆ เมื่อความคิดเกิด สิ่งต่าง ๆ ก็เกิด เมื่อความคิดดับสิ่งต่าง ๆ ก็ดับ
86. ความว่าง เป็นสิ่งที่สิงซึมอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง เป็นความงามที่ไร้ตำหนิ เป็นสิ่งที่มีอยู่โดยตัวมันเอง และเป็นสิ่งสูงสุดที่ไม่มีอะไรสร้างขึ้น
หมายเหตุ
(1) ซาโตริ (satori) หรือ ญาณที่โล่งออกมาแบบสายฟ้าแลบ
(2) ฮวงโป : น้ำเสียงนุ่มนวล น่าฟัง มารยาท เสงีี่่ยมและสงบ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น