29.เห็นแจ้งในตนอย่างฉับพลัน คือ ยึดหลักธรรมหรือยึดจิตเท่านั้น นอกนั้นมิใช่หลักธรรม จิตคือหลักธรรม หลักธรรม คือ จิต จิตก็มิใช่จิต ตระหนักได้เข้าใจถึงบางสิ่งซึ่งมีอยู่จริง! จงเข้าใจอย่างนิ่งเงียบเถิด
30.การสร้างดี หรือชั่ว เพราะยึดมั่นถือมั่นต่อรูปธรรม
ทำชั่ว ต้องทนรับการเกิดซ้ำซาก
ทำดี ตกเป็นทาสของความพยายาม และขาดแคลนเสมอ
31. เลิกละการคิด และการอธิบายเสีย! จับคลองแห่งคำพูด พฤติกรรมแห่งจิตก็ถูกเพิกถอนโดยสิ้นเชิง
32. จิตหนึ่ง หรือพุทธิโยนิอันบริสุทธิ์ คือกำเนิดและต้นตอแห่งความเป็นพุทธะ มีประจำอยู่แล้วในทุกคน สัตว์ซึ่งมีความรู้สึกนึกคิด กระดุกกระดิกได้ทั้งหมดก็ดี พระพุทธเจ้าพร้อมทั้งพระโพธิสัตว์ทั้งปวงก็ดี ล้วนแต่เป็นสิ่งหนึ่งแห่งธรรมชาติอันหนึ่งนี้เท่านั้นไม่แตกต่างกันเลย ความแตกต่างทั้งหลายเกิดจากความคิดผิด ๆ เท่านั้น และย่อมนำไปสู่การก่อสร้างกรรมทั้งหลายทั้งปวงทุกชนิดไม่มีหยุด
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น