ถ้าตัวสติไม่มีคุมตัวเราอยู่ในขณะใด เราหลง ความหลงเข้ามา ( หลง-มีโอกาสหาพบ ลืม-ไม่มีโอกาสหาพบ)
หลง ลืม ในสิ่ง "สมมุติ" (หลงรูป หลงนาม )
... บางครั้งมีคนมาว่าเรา เราฟังสิ่งที่ไม่พอใจมันมากระทบปุ๊บ ตัวสติเข้ามาปั๊บ เสมือนหนูเข้ามาแมวตะปบทันที นั่นคือสติเข้าคุมทันที เมื่อเห็นชีวิตจิตใจแล้วตัวหลงจะหายไป ... เป็นการจัดการ โลภ โกรธ หลง มันจะคิดอย่างไรปล่อยมัน(มันคิด เราจะรู้ลักษณะของความคิด) อย่าห้าม แต่ให้ดูมัน อย่างเข้าไปในมัน ให้เรารู้เท่า รู้ทัน รู้กัน และรู้แก้
คนที่เห็นความคิดของตัวเอง... การจะเห็นมิใช่ไปนั่งหลับตา เพ่งเห็น แสง ผี เทวดา นรก สวรรค์ อันนั้นมันเป็นความหลงอยู่ในความคิดออกจากความคิดไม่ได้ ดับทุกข์ไม่ได้ ต้องลืมตา ทำการทำงานได้ ไปไหนมาไหนได้ มองเห็น ไม่ต้องหลับตา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น