นิพพาน คือ ความปกติสงบเย็น คือ ความสะอาด สะว่าง และสงบ จิตใจไม่คลุกคลี จิตใจเฉย ๆ ชีวิตเฉย ๆ ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข ตัวนิพพานคือตัวจิตใจที่มันสงบอยู่ ตื่นอยู่(น้ำไหลนิ่ง) ... นิพพานมันไม่ทุกข์ หรือสุข ฉะนั้นจึงเหนือทุกข์ เหนือสุข
คนมันอยากสนุกจึงไม่ชอบนิพพาน จึงตกเข้าสู่วงจรอุบาทว์ คือ สนุก ทุกข์ สนุก ทุกข์ ... เรื่อยไปไม่สิ้นสุดเป็นวัฏฏสงสาร
สุข...ไม่เอา ทกข์...ไม่เอา ผล คือสบายใจ(ปกติ อุเบกขา)
ที่สุดของทุกข์คือเราต้องดูความคิด
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น